Sri Lankan Tamil wins foreign journalist of year award

A Sri Lankan Tamil has been named foreign journalist of the year at the British Press Awards in London

JS Tissainayagam was arrested in 2008 and sentenced to 20 years in jail for inciting racial disharmony in his magazine. He was bailed in January.

US President Barack Obama mentioned Mr Tissainagayam last year as an example of reporters jailed for their work.

Mr Tissainayagam denies supporting violence. International human rights groups had campaigned for his release.

The chairman of the British Press Awards judges, Bob Satchwell, told the BBC Sinhala service: "There is obviously concern about journalism in Sri Lanka and some other parts of the world.

"What we hope we will do in highlighting someone's position in this way is perhaps put pressure on governments in whichever country the journalist might reside to get the journalist released.

"What we always try to argue for is freedom of expression, therefore the freedom of the press, and that journalists should not be harassed and maltreated in this way."

Dangers
Last September, Mr Tissainayagam was given an award for courageous and ethical journalism by the Paris-based group Reporters Without Borders.

On Tuesday, Reporters Without Borders appealed to Sri Lankan President Mahinda Rajapaksa to publicise the results of investigations into the disappearance of another journalist who vanished two months ago. It notes that senior officials are still implying that Prageeth Eknaligoda staged his own disappearance and alleges that the police have shown "no interest" in finding him alive.

"We urge the president to provide credible information about what happened to him," Reporters Without Borders said. Media rights groups say Sri Lanka is one of the most dangerous places for journalists to work. They accuse the authorities of intimidating and harassing journalists critical of the government's policies. Official figures show that nine journalists have been killed and more than 25 assaulted in the past four years in Sri Lanka. The government says it has nothing to do with either the killings or the attacks on journalists.

Sri Lankas tamilske vinner utenlandske journalist tildeling i år
JS Tissainayagam ble arrestert i 2008 og dømt til 20 års fengsel for inciting racial disharmoni i magasinet sitt. Han var bailed i januar.

USAs president Barack Obama nevnte Mr Tissainagayam fjor som et eksempel på journalister fengslet for sitt arbeid.

Mr Tissainayagam benekter støtte vold. Internasjonale menneskerettighetsgrupper hadde aksjonert for hans løslatelse.

Lederen av British Press Awards dommere, Bob Satchwell, fortalte BBC Sinhala tjenesten: "Det er åpenbart bekymret journalistikk i Sri Lanka og andre deler av verden.

"Det vi håper vi vil gjøre i utheving noens posisjon på denne måten er kanskje legge press på regjeringer i hvilken land journalisten kan oppholde å få journalisten løslatt.

"Det vi prøver alltid å argumentere for er ytringsfriheten, derfor pressefriheten, og at journalister ikke bør trakassert og mishandlet på denne måten."

Farer
Sist september ble Mr Tissainayagam gitt en pris for modig og etisk journalistikk av den Paris-baserte gruppen Reporters Without Borders.

Tirsdag til Reporters Without Borders appellerte til Sri Lankas president Mahinda Rajapakse offentliggjøre resultatene av undersøkelsene til forsvinningen av en annen journalist som forsvant for to måneder siden.

Det påpeker at høytstående embetsmenn er likevel antyde at Prageeth Eknaligoda iscenesatte sin egen forsvinning og påstår at politiet har vist "ingen interesse i å finne ham i live.

"Vi oppfordrer presidenten til å gi troverdig informasjon om hva som skjedde med ham, sier Reportere uten grenser.

Media menneskerettighetsgrupper sier Sri Lanka er en av de farligste stedene for journalister å jobbe.

De anklager myndighetene for truende og sjikanerende journalister kritiske til regjeringens politikk.

Offisielle tall viser at ni journalister har blitt drept og mer enn 25 angrep i de siste fire årene i Sri Lanka.

egjeringen sier den har ingenting å gjøre med verken drap eller angrepene på journalister.

Kilde: bbc.co.uk

திசைநாயகத்துக்கு பிரிட்டிஷ் விருது
இலங்கையில் ஜாமீனில் இருக்கும் திசைநாயகத்திற்கு பிரிட்டிஷ் விருது

பிரிட்டிஷ் பத்திரிகையாளர்கள் சங்கத்தின் இந்த ஆண்டுக்குகான சிறந்த வெளிநாட்டு செய்தியாளர் விருது இலங்கையின் தமிழ் ஊடகவியலாளரான ஜே எஸ் திசைநாயகத்துக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளது.

திசைநாயகம் நடத்திவந்த பத்திரிகையில் இன நல்லிணக்கத்துக்கு குந்தகம் ஏற்படும் வகையில் கட்டுரைகளை எழுதி வந்தார் எனக் கூறி 2008 ஆம் ஆண்டு கைது செய்யப்பட்டு 20 ஆண்டுகள் சிறை தண்டனை விதிக்கப்பட்டார்.

இந்த ஆண்டு ஜனவரி மாதம் அவர் ஜாமீனில் விடுவிக்கப்பட்டார்.

வன்முறையை தான் ஆதரித்ததாக கூறப்படுவதை திசைநாயகம் மறுத்துள்ளார். அவர் விடுவிக்கப்பட வேண்டும் என மனித உரிமை அமைப்புகள் செயற்பாடுகளை முன்னெடுத்து வருகின்றன.

கடந்த செப்டம்பர் மாதம் தைரியமாகவும் தார்மீக முறையிலும் தனது பத்திரிகையாளர் பணியைச் செய்துவந்ததாக கூறி பாரிஸை தலைமையிடமாகக் கொண்டு செயற்படும் எல்லைகளில்லா ஊடகவியலாளர்கள் அமைப்பு திசைநாயகத்துக்கு விருது வழங்கியது.

இலங்கையில் ஊடகப்பணி ஆபத்தானது

"பிரிட்டிஷ் ஊடகத்துறையை ஒப்பிட்டு பார்க்கும் போது இலங்கையில் ஊடகத்துறையினர் மிகவும் கஷ்டமான சூழலில் பணியாற்றுகிறார்கள்" என்று பிரிட்டிஷ் பத்திரிகையாளர்கள் சங்கத்தின் ஆசிரியர்கள் குழுவின் இயக்குநரான பாப் டாட்ச்வெல் கூறுகிறார்.

இலங்கை போன்ற நாடுகளில் "தங்களது பணிக்காக செய்தியாளர்கள் துன்புறுத்தப்படுகிறார்கள், கைது செய்யப்படுகிறார்கள் சில வேளைகளில் அதைவிடவும் மோசமாக நடத்தப்படுகிறார்கள்" என்றும் கூறும் பாப் டாட்ச்வெல், அதை மனதில் வைத்துதான் உலகம் முழுதும் உள்ள பத்திரிகையாளர்களிடையே இந்த விருதுக்கு பொருத்தமானவர் யார் என்பதை தேர்தெடுக்கிறோம் என்று பிபிசியிடம் தெரிவித்தார்.

இலங்கையிலும் உலகின் வேறு பல பகுதிகளிலும் இருக்கும் ஊடகவியலாளர்கள் குறித்து தாங்கள் கவலையடைந்துள்ளதாகவும் பிரிட்டிஷ் பத்திரிகையாளர் சங்கம் தெரிவித்துள்ளது.

அப்படியான ஒரு நிலையில் இருக்கும் ஒரு பத்திரிகையாளருக்கு விருது வழங்குவது மூலம், அந்தந்த நாடுகள் மீது, சிறைபடுத்தப்பட்டிருக்கும் ஊடகவியலாளர்களை விடுவிக்க ஒரு அழுத்தத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்றும் அந்த சங்கம் கூறுகிறது.

இலங்கை ஊடகவியலாளர்கள் பணியாற்றுவதற்கு ஒரு ஆபத்தான இடம் என்று ஊடக உரிமைகளுக்கான அமைப்புகள் கூறுகின்றன.

அரசின் கொள்கைகளை விமர்சிப்பவர்கள் அச்சுறுத்தப்பட்டு, துன்புறுத்தப்படுகிறார்கள் என்று அவை இலங்கை அரசின் மீது குற்றஞ்சாட்டுகின்றன.

கடந்த நான்கு ஆண்டுகளில் இலங்கையில் 9 ஊடகவியலாளர்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளனர், 25 பேருக்கு மேல் தாக்கப்பட்டுள்ளனர் என்று அதிகாரபூர்வத் தகவல்கள் கூறுகின்றன.

ஆனால், ஊடகவியலாளர்கள் கொல்லப்படுவது அல்லது தாக்கப்படுவது போன்றவற்றில் தமக்கு ஏதும் பங்கில்லை என இலங்கை அரசு கூறுகிறது.

Tamil forum calls for boycott of Sri Lanka

- Suren Surendiran is a senior member of the British Tamils Forum and the official spokesperson for the Global Tamil Forum. The opinions expressed are his own. -

“Some governments try to dodge criticism by claiming that human rights are ‘western values’. But people all over the world prove them wrong by demanding and suffering for their human rights – be they imprisoned protesters in Iran, or murdered journalists in Russia, or civilians caught up in conflicts in Sri Lanka or Gaza. We must continue to support people who demand their human rights across the world.” – David Miliband, Foreign Secretary, Statement to mark International Human Rights Day, 10 December 2009 -

Sri Lanka’s president is pressing forward with parliamentary elections on April 8, 2010 despite allegations of electoral malpractice surrounding his own presidential election victory in January, the country facing economic crisis and growing international criticisms for the State’s callous disregard for human rights, general governance and lack of political will to resolve the 62 years long conflict.

The U.S. State Department, in its Annual Report on Human Rights for 2009, has been highly critical of the Sri Lankan government. It says the government or paramilitary groups close to it were involved in summary killings and disappearances and that lawyers and journalists were harassed and victimised. It says the war-affected parts of the country saw the greatest number of political disappearances, estimated to be in the hundreds.

Britain has also named Sri Lanka a “country of concern” in the latest Foreign and Commonwealth Office Human Rights Report 2009. “This reflects our concern about allegations of serious conflict violations, as well as the deteriorating status of the rule of law and freedom of expression…” – United Kingdom Foreign & Commonwealth Office Annual Report on Human Rights 2009

United Nations Secretary-General Ban Ki-moon on March 8, 2010 expressed “concerns about the lack of progress on political reconciliation, the treatment of Internally Displaced Persons and the setting up of an accountability process in Sri Lanka”.

The prospect of a panel of experts being appointed to advise the Secretary General on accountability issues relating to Sri Lanka was not welcomed by President Rajapakse who said it was “uncalled for and unwarranted”.

Permanent Representative of the United Kingdom to the United Nations Sir Mark Lyall Grant has said that UK disagrees with the argument put forward by the Non-Aligned Movement and that “[Secretary General] does have a mandate through the U.N. charter to uphold human rights and humanitarian international law, and therefore he is entirely within his rights to set up a group of experts who will advise him on taking forward his concerns about some of the allegations that have been made in the recent months in Sri Lanka”. – Colombopage, 20 Mar 2010

“Sri Lanka’s government has sought an additional 39.6 billion rupees ($345 million) to fund its military, a 20 percent increase from the original defence budget despite the end of a 25-year war against Tamil Tigers in May.

“Sri Lanka has a public sector of around 6 percent of the population. Maintaining loss-making public institutions without reforms, high and unproductive subsidies, a government with over 110 Ministers and expenditures that make more political than economic sense are other factors in the deficit.” – Reuters, March 4, 2010

It is no surprise that the International Monetary Fund has delayed the third tranche of a $2.6 billion loan after Sri Lanka failed to achieve its budget deficit target to reduce deficit to 7 percent of GDP.

An IMF mission to Sri Lanka in February concluded that they were unable to “complete” its review until the pending parliamentary elections in April. It is however important to note that Sri Lanka’s last two IMF programs ended with missions that were unable to “complete reviews”, effectively staying suspended. – Lanka Business Online, 25 Feb 2010.

Despite Sri Lanka’s claims that it can overcome suspension of IMF loan, the country is already fearing the affects of the temporary suspension of General Scheme of Preference (GSP+) trade concessions due to come into effect in August 2010.

“Western countries, and groups in the Tamil Diaspora, are pressing for some kind of accountability for thousands of civilian deaths at the end of the war. Sri Lanka is adamant its soldiers did not violate international law, and that for now has cost it enhanced European Union trade preferences known as GSP+ worth $136 million a year.” – Reuters, 2 Mar 2010

Some of these above quotes and links stand as evidence that credible independent media organisations, institutions and foreign governments have highlighted facts, which I have used to illustrate my argument that the Rajapaksha regime is driving Sri Lanka into economic ruin for the sake of power at the cost of humanity itself.

It is hoped that all donors including China, Japan and India will follow precedence set by Britain and the U.S. in persuading Sri Lanka to address its human rights record.

It is against this backdrop and as part of its campaign to create worldwide awareness of the real human rights situation in Sri Lanka, the Global Tamil Forum has called for a worldwide boycott of Sri Lankan products and services –

Tamil forum oppfordrer til boikott av Sri Lanka

- Surén Surendiran er senior medlem av den britiske tamiler Forum og offisiell talsperson for den globale Tamil Forum. De synspunktene er hans egne. --

Noen regjeringer prøver å smette unna kritikk ved å hevde at menneskerettighetene er "vestlige verdier". Men mennesker over hele verden bevise dem galt av krevende og lidelse for deres menneskerettigheter - enten de er fengslet demonstranter i Iran, eller drepte journalister i Russland, eller sivile fanget opp i konfliktene i Sri Lanka eller Gaza. Vi må fortsette å støtte dem som krever sine menneskerettigheter over hele verden. "- David Miliband, Storbritannias utenriksminister, erklæring for å markere International Human Rights Day, 10. desember 2009 --

Sri Lankas president er å trykke på fremover med parlamentsvalg på 8 april 2010 til tross for beskyldninger om valg malpractice omkring sin egen presidentvalget seier i januar, landet står overfor økonomiske krisen og økende internasjonal kritikk for statens ufølsom mangel på respekt for menneskerettighetene, generelle styresett og mangel politisk vilje til å løse den 62 år lange konflikten.

The US State Department, i sin årsrapport om menneskerettigheter for 2009, har vært svært kritisk til den srilankiske regjeringen. Det sier regjeringen eller paramilitære grupper nær den var involvert i sammendraget drap og forsvinninger, og at jurister og journalister ble trakassert og victimised. Det står krigen berørte deler av landet så det største antallet politiske forsvinninger, anslått til å være i hundrevis.

Storbritannia har også navngitt Sri Lanka et "land av bekymring" i siste Foreign and Commonwealth Office Human Rights Report 2009. "Dette reflekterer vår bekymring for påstander om alvorlige brudd konflikt, samt forverrede status for rettssikkerhet og ytringsfrihet ..." - Storbritannia Foreign & Commonwealth Office Annual Report on Human Rights 2009

FNs generalsekretær Ban Ki-moon på 8. mars uttrykte 2010 "bekymring over mangelen på fremgang på politisk forsoning, behandling av internt fordrevne og opprettelsen av en ansvarlighet prosess i Sri Lanka".

Utsiktene til et panel av eksperter er utpekt til å gi råd til generalsekretæren på ansvarlighet spørsmål knyttet til Sri Lanka ble ikke ønsket velkommen av president Rajapakse som sa det var "uncalled for og uberettiget".

Fast representant i Storbritannia til FN Sir Mark Lyall Grant har sagt at UK er uenig i argumentet fremsatt av Organisasjonen av alliansefrie nasjoner og at "[Generalsekretæren] har et mandat gjennom FNs charter til å opprettholde menneskerettigheter og humanitære folkeretten, og derfor han er helt innenfor sine rettigheter til å sette opp en gruppe av eksperter som vil råde ham til å ta fram sine bekymringer om noen av de påstandene som er gjort i de siste månedene i Sri Lanka ". - Colombopage, 20 mars 2010

"Sri Lankas regjering har søkt en ytterligere 39,6 milliarder rupees ($ 345 millioner) for å finansiere sine militære, en 20 prosent økning fra den opprinnelige forsvarsbudsjettet tross slutten av en 25-års krig mot Tamiltigrene i mai.

"Sri Lanka har en offentlig sektor på rundt 6 prosent av befolkningen. Vedlikeholde tapsbringende offentlige institusjoner uten reformer, høy og uproduktivt subsidier, en regjering med over 110 Ministrene og utgifter som gjør mer politisk enn økonomisk forstand er andre faktorer i underskudd. "- Reuters, 4 mars 2010

Det er ingen overraskelse at det internasjonale pengefondet har forsinket den tredje transje av en $ 2,6 milliarder lånet etter Sri Lanka mislyktes i å nå sine budsjettunderskudd målet å redusere underskuddet til 7 prosent av BNP.

En IMF misjon til Sri Lanka i februar konkluderte med at de ikke kunne "komplett" sin vurdering før den forestående parlamentsvalget i april. Det er imidlertid viktig å merke seg at Sri Lankas to siste IMF programmer endte med oppdrag som ikke var i stand til å fullføre vurderinger ", effektivt bor suspendert. - Lanka Business Online, 25 Feb 2010.

Til tross for Sri Lanka hevder at den kan overvinne suspensjon av IMF-lån, er landet allerede fryktet påvirkes av midlertidige suspensjonen av general Scheme of Preference (GSP +) handel innrømmelser skyldes trer i kraft i august 2010.

"Vestlige land, og grupper i den tamilske diaspora, presser på for en slags ansvarlighet for tusenvis av sivile dødsfall på slutten av krigen. Sri Lanka er steinhard sine soldater ikke brudd på folkeretten, og at nå har kostet det forsterket EU tollpreferanser kjent som GSP + verdt $ 136 millioner i året. "- Reuters, 2 mars 2010

Noen av disse ovennevnte sitater og lenker står som bevis på at troverdige uavhengige medier organisasjoner, institusjoner og utenlandske regjeringer har markert fakta, som jeg har brukt for å illustrere mitt argument for at Rajapaksha regimet driver Sri Lanka i økonomisk ruin på grunn av strøm på bekostning av menneskeheten selv.

Håpet er at alle givere, inkludert Kina, Japan og India vil følge forrang satt av Storbritannia og USA i å overtale Sri Lanka for å løse sine menneskerettigheter posten.

Det er mot denne bakgrunn, og som en del av kampanjen for å skape verdensomspennende bevissthet om den virkelige menneskerettighetssituasjonen i Sri Lanka, Global Tamil Forum har oppfordret til en verdensomspennende boikott av Sri Lankas produkter og tjenester --

Kilde: www.boycottsrilanka.com

Skift dekk her og støtt en tamilsk familie der!

Nå er tiden inne for å skifte dekk og Det Tamilske Samordningsutvalget (TCC) starter dekkskift på Nedre Rommen 3 (Ved TRVS / Annai Poopathi Rommen avd.) den 27.mars.

Som kjent skal vinterdekkene, - prinsipielt, - byttes til sommerdekk en uke før eller etter påsken.

Du får skiftet dekk på følgende dager:

Lørdag: 27.mars -  fra kl. 09:00 - 10:00 og 11:00 - 15:00
Søndag, 28.mars - fra kl. 09:30 - 11:30 og 13:00 - 15:00

Påsken
Lørdag, 3.april - fra kl. 10:00 - 14:00
Søndag, 4.april - fra kl. 10:00 - 14:00

Lørdag: 10.april - fra kl. 09:00 - 10:00 - og 11:30 - 14:00
Søndag, 11.april - fra kl. 09:00 - 10:00 - og 11:30 - 14:00

Støtt vårt bidrag til det lidende, tamilske folket! Din støtte kan redde en famile i flere dager.

Spesialbestilling kan avtales på forhånd på 915 76 044

Pris: 200 kr
Arrangør: TCC, Det Tamilske Samordningsutvalget

நீங்கள் எங்களிடம் உங்களின் வாகனங்களின் சக்கரங்களை மாற்றுவதன் மூலம் நாட்டில் அல்லலுறும் எங்களின் உறவுகளின் உயிர்வாழ்விற்கு அத்தியாவசியமான உணவு, உறையுள் என்பனவற்றிற்கு உதவுகின்றீர்கள் என்பதனை நினைவிற் கொள்ளுங்கள்!

En håndsrekning for livet

Pressemelding
Bergen 19.3.2010

En håndsrekning for livet - en kulturell helaften i regi av Norsk Tamilsk Helseorganisasjon
Norsk Tamilsk Helseorganisasjon (NTHO) er en humanitær organisasjon som driver helse- og utviklingsprosjekter på Sri Lanka. I tillegg driver vi helseforebyggende arbeid blant innvandrere i Norge. Våre medlemmer er norsk- tamiler med helsefaglig utdanning og jobb i det norske helsevesenet. Virksomheten vår drives på frivillig basis.

NTHO har tradisjon for å arrangere en årlig multikulturell festforestilling i Grieghallen. I 2009 ble denne dessverre avlyst på grunn av krigen i hjemlandet. Vi er imidlertid sterkt tilbake i år og håper å gjenta suksessen fra 2007 og 2008, med flere hundre fornøyde tilskuere.

Med En håndsrekning for livet ønsker vi å skape et sosialt møtepunkt og utveksling av kulturuttrykk, og tilby byens befolkning en kunstnerisk opplevelse av svært høy kvalitet. Samtidig vil vi informere om vårt arbeid og den kritiske humanitære situasjonen på Sri Lanka i kjølvannet av krigen.

I år byr vi på et svært variert program med internasjonale tablas og sithar- virtuoser fra India, bergensk danseteater med innslag av orientalsk dans, flamenco og yoga. I tillegg blir det brasiliansk kampdans, norsk folkemusikk- og dans samt tanzanianske rytmer og tango. Vi ønsker hjertelig velkommen!

Forestillingen finner sted søndag 21.mars kl 18:00 i Peer Gynt- salen i Grieghallen.

For mer info og intervju:
Overlege Panchakulasingam Kandiah
Prosjekt koordinator, NTHO
E-post: ntho@ntho.no
Tel: 979 75 308

Sri Lanka: A crises overlooked

Between 1983 and 2009, Sri Lanka was engulfed by the raging civil war between the Sri Lankan Army (SLA) and the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE). The World Health Organisation estimates that there have been more than 215,000 deaths, overwhelmingly affecting the Tamil population, as a result of the civil war. Between 2005 and 2009, more than 1.3 million people were displaced. There are numerous documented extrajudicial killings and cases of rape of Tamil people, although only one individual has ever been prosecuted.

In 2008-2009, the SLA launched a full-scale military assault against the LTTE in the north. The first five months of this assault saw the deaths of more than 20,000 Tamil civilians, with a further 30,000 being severely disabled. As the SLA stormed through the Tamil-populated Northern Province, more than 250,000 Tamil people were detained in prison camps, where one fifth of children have been separated from their parents. The death toll due to disease and malnutrition reached 1,400 weekly in July 2009. Basic sanitation and healthcare are severely lacking, and food is scarce. Today, the camps remain open with hundreds of thousands still detained.


The British government has been complicit in these operations, and has provided more than £13.7 million of military aid to the SLA. Des Browne, appointed as special envoy to Sri Lanka, has stated that “it is now safe to return people, including Tamils, to Sri Lanka”. David Miliband has merely issued repeated calls for ceasefires. Ban Ki-moon, UN Secretary-General, directly contradicted the line taken by the British government, however, when he stated in 2009 that the situation in Sri Lanka was “by far the most appalling scenes [he had] seen [in his diplomatic missions]”.

Many of those who have escaped Sri Lanka have been hampered by the failure of governments to come to their aid. In October 2009, Australian Prime Minister, Kevin Rudd, demanded that Indonesia detain a fishing boat 250 Tamil refugees towards Australia. Since then, these refugees have been detained on the boat near Merak, Indonesia. Disease and poor sanitation are major problems on the boat, and one man has already died. Rudd has left Indonesia to deal with the problem, despite Indonesia’s poor record in handling asylum seekers.

The plight of the Tamil people has received widespread international condemnation, in particular from Amnesty International’s ‘Unlock the Camps’ campaign, the Students Against the Genocide of Tamils campaign and from Tamil Solidarity. Tamil Solidarity campaigns to raise awareness of the plight of Tamil people and also for the immediate closure of the prison camps, the right to self-determination and the immediate withdrawal of troops from Tamil-populated regions.

In January, the national co-ordinator of Tamil Solidarity debated the Sri Lankan ambassador at the European Parliament. The EU subsequently decided to impose a six month deadline on the Sri Lankan government to improve its human rights record, or lose GSP+ status. Tamil Solidarity has also organised mass demonstrations internationally, in London and Manchester, Ireland, Germany, Australia, New Zealand, Canada and Indonesia.

Tamil Solidarity does not condone the guerrilla tactics of the LTTE, but puts the emergence of the LTTE in the context of the desperation that many Tamil people felt. Since Sri Lanka gained independence in 1947, Tamil people have been subject to state oppression, including the murder of hundreds of Tamils in anti-Tamil pogroms in 1956, 1958, 1977, 1981 and 1983. In 1949, the state revoked the citizenships of more than 800,000 Indian Tamils (brought to Sri Lanka under British rule); in 1956, the Sinhala Only Act established Sinhala as the sole official language, ignoring the Tamil language. It was only in the aftermath of the 1977 elections that guerrilla tactics began to gain support amongst Tamil workers.

Despite the actions of the Sri Lankan state, it is important to note that ordinary Sinhalese workers have often stood shoulder-to-shoulder with Tamil people to oppose the chauvinist policies of the government and to hide and defend Tamils from attacks by the police, the military and right-wing paramilitary groups. Workers on both sides of the ethnic divide have been forced to live daily with concrete effects of the brutal and nightmarish civil war.

At this Wednesday’s General Meeting (1.30pm) a motion is being put forward which calls on our Union to recognise and to oppose the oppression of Tamil-speaking people in Sri Lanka, to support the rights of ALL people in the country, and to back the Tamil Solidarity campaign. All students who support human rights should come and vote for this motion. Visit www.tamilsolidarity.org/ for more information.

Kilde: Mancunion

Here, read the following and try figure out who the real victims in Sri Lanka are:

http://news.bbc.co.uk/today/hi/today/newsid_8180000/8180963.stm

http://www.alertnet.org/db/blogs/34518/2008/05/24-145932-1.htm

http://news.bbc.co.uk/2/hi/8113242.stm

Is it not hilarious when the perpetrators of genocide and ethnic cleansing are now positioning themselves as the victims?

தேசிய தலைவரின் திட்டமும் தமிழீழ வெற்றியும்

தமிழீழ மண் குருதி படிந்து சிவந்துபோயிருக்கிறது. காற்று வீசும் திசையெல்லாம் பிணவாடை. கருகிய வாடையினூடே அந்த வேட்டுக்களின் வாசமும் இணைந்து நாசியை நாசப்படுத்துகிறது. காற்று வீசும் போதெல்லாம் சுமந்து வரும் நினைவுகளில் இதயம் கணத்துப் போகிறது. என்ன செய்வது? எப்படி செய்வது? என்றெல்லாம் நமக்குள் விரக்தியோ, அவநம்பிக்கையோ இன்னமும் ஏற்படவில்லை.

இழப்பதற்கு எதுவுமில்லை, பெறுவதற்கான ஒரு உலகு இருக்கிறது என்கிற ஞானி காரல் மார்க்சின் வார்த்தைகள் நம்முடைய மனங்களை இன்னும் இன்னுமாய் உறுதிபடுத்துகிறது. நமக்குள் இன்னமும் தொய்வே ஏற்படவில்லை. லட்சக்கணக்கில் உயிர் பலி கொடுத்தோம், கோடிக் கோடியாய் சொத்துக்களை இழந்தோம், வடித்த கண்ணீரை மொத்தமாக்கினால் மீண்டும் ஒரு உப்புக் கடல் உருவாகிவிடலாம். அப்படியிருந்தும்கூட, இன்னமும் அந்த நம்பிக்கை நட்சத்திரத்தை உற்றுப்பார்க்கிறோமே அச்செயல் தான் நமது வெற்றிக்கு அடையாளமாய் திகழ்கிறது.

நடந்து முடிந்த கடுஞ்சமரில் கொத்துக்குண்டுகளில் இருந்த வேதியியல் பொருட்கள் நம்முடைய தோலை பொசுக்கி நாசமாக்கியது. நம் உடலின் உறுப்புக்களை சிதைத்துப்பார்த்து சிரித்தது. விழிகளை இழந்தோம், கால்களை இழந்தோம், நம் கண்முன்னே நம் உறவுகளின் உயிர்களையும் இழந்தோம். ஆனால் நம்முடைய நம்பிக்கை இன்னமும் இழக்கவில்லை. நமக்கான ஒரு நாடு இதோ நம் பக்கத்தில் இருக்கிறது.

இழப்புகளிலிருந்து கிடைக்கும் வெற்றிதான் நிரந்தரமளிக்கும். நாமும் முடிந்தமட்டும் இழந்தோம். இன்னும் இன்னமுமாய் இழப்பதற்கு தயாராக இருக்கிறோம். எத்தனை இழப்புகளை சந்தித்தாலும் நாம் நிச்சயமாய் நமக்கான நாட்டை அடையாமல் இருக்க மாட்டோம். தமிழீழம் முழுக்க நடைபெற்ற கடுஞ்சமரில் இழப்புகளுக்கு மத்தியில் தாய் தமிழகத்தை நம்பிக்கையோடு ஏறிட்டுப் பார்த்தோம். என்னச்செய்வது அவர்களும் இந்திய தேசியத்தின் அடிமைகள் தானே. வெறும் நடிப்பாக உண்ணாநிலை அறபோராட்டம், உணர்வற்ற மனிதச் சங்கிலி, ஆர்ப்பாட்டம், குரல் முழக்கம் என்றெல்லாம் இந்திய தேசியத்தை பகைத்துக் கொள்ளாமல் ஆடிப்பார்த்தார்கள். நடக்கவில்லை. ஒன்றுமே நடக்கவில்லை.

தமிழ்நாட்டில் ஒவ்வொரு போராட்டமும் வடிவெடுக்கபடும்போதெல்லாம் தமிழ் ஈழத்தில் பிணங்களின் எண்ணிக்கை கூடிக்கொண்டே போனது. நம் உறவுகளின் சிதைந்த பிணங்களை படங்களாக இணையத்தளங்களின்மூலம் உலகம் முழுக்கக் கொண்டு சென்றோம். ஆனால் தமிழ்நாட்டு மக்கள் தம்முடைய கையாளாகாத தனத்தால் கண்ணீர் விட்டார்களே ஒழிய, வாய்திறந்து ஒரு வார்த்தை சொல்லவில்லை. யாரை நம்பினோமோ அங்கிருந்தும் நமக்கு எவ்வித உதவியும் இல்லை.

எதிரியோடு சேர்ந்து இந்திய அரசும் தமிழீழ மக்களை சிதைத்தது. ஆனால் இந்தியாவில் வாழும் தமிழக மக்கள் நமக்கென்ன என்று அமைதியாக இருந்தார்கள். இந்தப்போரின் இறுதி கட்டம் நெருங்கும்போது புலிகளின் குரல் ஒலித்தது. எங்கள் கருவிகளை நாங்கள் மௌனமாக்குகிறோம். எங்களுடைய துப்பாக்கியிலிருந்து தோட்டாக்கள் பேசாது என. எல்லோரும் நினைத்தார்கள். இது ஏதோ தோற்றுப்போகிறவனின் குரல் என்று. ஆனால் தமிழ் தேசிய தலைவரின் தொலைநோக்கு அங்கே சூரியனாய் பளிச்சிட்டது. தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் கரும்புலிப்படைக்கு ஒருவேளை தலைவர் கட்டளையிட்டிருந்தால் சிங்கள படை மட்டுமல்ல, அதோடு கைகோர்த்த அத்தனை படைகளும் சிதைந்து போயிருக்கும்.

தலைவரின் அரசியல் அறிவு, அங்குதான் ஒளிவிட்டு எரிந்தது. உலக நாடுகள் முழுக்க அமெரிக்க இரட்டை கோபுரம் தகர்ப்பிற்கு பின் தாயக விடுதலை போராளிகளை பயங்கரவாதிகள் என்று பரப்புரை செய்து கொண்டிருந்தபோது உலக நாடுகளும் அதை ஏற்று, புலிகளை தடை செய்ததது. அப்போது மௌனம் காத்த இயக்கம் இப்போது மீண்டுமாய் மௌனிக்கச் சொன்னதற்கு காரணம், பாருங்கள், நாங்கள் எமது மக்களை காக்கவே கருவி ஏந்தினோம். இப்போது எமது மக்களை காக்கவே கருவி களைகிறோம் என்பதை அறிவிக்கவே.

இதன்மூலம் இத்தனைக்காலம் பயங்கரவாதிகள் என்று அறிவிக்கப்பட்டிருந்த புலிகள் இயக்கம் மெல்ல மக்கள் இயக்கம் என்பதை பதிவு செய்தது. இதன்பின் போர் முடிந்தது. தலைவர் கொல்லப்பட்டதாக, புலிகள் கொல்லப்பட்டதாக ஏராளமான பரப்புரைகளை இந்தியாவின் உளவு அமைப்பான 'ரா'வுடன் இணைந்து சிங்கள பேரினவாத அரசு செய்து முடித்தது. ஆனால் போரை நடத்திக் கொண்டிருந்த ராஜபக்சேவின் கூட்டாளி சரத்பொன்சேக மனவோட்டத்தை புலிகள் இயக்கம் நன்கு அறிந்திருந்தது.

ஆதிக்க வெறி பிடித்த சரத்பொன்சேக நிச்சயமாய் ராஜபக்சேவுக்கு எதிராக களம் அமைப்பார் என்கிற ஒரு பார்வை தலைவருக்கு இருந்த காரணத்தினால் புலிகளை அமைதி காக்கச் செய்தார். புலிகளின் திட்டம் வெற்றிப் பெற்றது. அவர்கள் நினைத்தது போலவே சரத்பொன்சேக இராணுவத் தலைவர் பதவியிலிருந்து நாட்டுத் தலைவர் பதவிக்கு ஆசைப்பட்டார். தேர்தலும் வந்தது. இந்த நேரத்தில் நாம் ராஜபக்சே குறித்து அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

சரத்பொன்சேக-வை அவரின் மனவோட்டத்தை எப்படி தலைவர் அறிந்திருந்தாரோ அதேபோலவே ராஜபக்சேவின் மனவோட்டத்தையும் அவரின் எதிர்கால திட்டங்களையும் தலைமை நன்கு அறிந்திருந்தது. ராஜபக்சே வாழும் இட்லர். இப்போது வாழும் பிள்ளைகளுக்கு இட்லரை தெரியாது. இட்லர் எப்படி இருப்பார் என்று தெரிந்து கொள்ள வேண்டுமா? இதோ ராஜபக்சேவை பாருங்கள். இட்லரும் ஆரம்ப காலத்தில் யூதர்களை ஒழிக்க வேண்டும், யூத இனத்தை சாய்க்க வேண்டும் என்றுதான் ஜெர்மானியர்களை தயார் செய்தான்.

நாளடைவில் யூதர்களை மட்டுமல்ல யாரெல்லாம் தம்மை எதிர்க்கிறார்களோ அல்லது தம்முடைய சிந்தனைக்கு எதிர்கருத்து வைத்திருக்கிறார்களோ அவர்களையும் இணைத்துக் கொலைசெய்தான். ராஜபக்சேவும் அப்படித்தான் செய்கிறான். முதலில் தம்முடைய நிலை என்பது தமிழர்களுக்கு எதிரானதாக மட்டுமே இருந்தது. ஆனால் நாளடைவில் சிங்கள ஊடகவியளர்கள், கருத்தாளர்கள், சனநாயக பண்பு கொண்ட சிந்தனையாளர்கள், தமக்கு எதிரான சிந்தனை கொண்டவர்கள் ஆகியோரையும் சேர்த்து அழிக்கத் தொடங்கினான்.

அடையாளம் தெரியாத ராஜபக்சேவின் அடியாட்களால் சிங்கள சிந்தனையாளர்கள் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார்கள். ஊடகவியலர்கள் கடத்தப்பட்டார்கள். நாட்டிலிருந்து விரட்டப்பட்டார்கள். அப்போது சரத்பொன்சேக ராஜபக்சேவின் கூட்டாளி. இப்போது சரத்பொன்சேக ராஜபக்சேவின் கைதி. எந்த கையைக் கொண்டு தமிழர்களை அழித்தானோ அதே கைகளைக் கொண்டு சிங்கள மக்களையும் ராஜபக்சே அழிக்கத் தொடங்கியிருக்கின்றான். ஆக இட்லரின் சிந்தனை, செயல், நடைமுறை அனைத்தும் ராஜபக்சேவின் மூளைச் செல்களில் உறைந்துபோயிருக்கிறது. இதை மாற்ற முடியாது. ஒருவேளை இட்லருக்கு வந்த நிலைமை தான் ராஜபக்சேவுக்கும் வரக்கூடும்.

வரலாறு இதைத்தான் சொல்கிறது. எக்காலத்திலும் எந்த வரலாற்றிலும் மக்கள் தோற்றதில்லை. மக்கள் தான் வெற்றியாளர்கள். ஆதிக்க மனம் படைத்த கொடுங்கோலர்கள் தொடர்ந்து வீழ்ச்சியடைந்து கொண்டு தான் இருக்கிறார்கள். ஆட்சியாளர்கள் ஒருபோதும் தொடர்ந்து அரியணையில் இருந்ததில்லை. லண்டன் மாநகரின் பாதிரிகளின் அநியாயங்களை கண்டித்து அற்புதமாக கவிதை வடித்த மா கவிஞன் ஷெல்லி, குளிர்காலம் வந்தால் என்ன? வசந்தம் வராமலா போகும் என்று உலகிற்கே நம்பிக்கை ஊட்டினான்.

இப்போது அழிவு வந்தால் என்ன? தமிழர் ஆட்சி வராமலா போகும் என்ற நம்பிக்கையை ராஜபக்சே தோற்றுவித்திருக்கிறார். அதிபர் தேர்தல் வந்தது. மிகக் கேடு நிறைந்த நிலையில் அடக்குமுறையாக ஆட்சி அதிகாரத்தை தேர்தல் என்ற போர்வையிலே ராஜபக்சே பறித்துக் கொண்டார். இதன்மூலம் வெற்றி என உலக சமுதாயத்திற்கு தம்மை அடையாளப்படுத்தினார். அதன் தொடக்கமே பொன்சேக கைதிலே நிறைவுகண்டது. யாராக இருந்தாலும் உறவோ, உயிரோ ஆனாலும் தமது நிழலே தமக்கு தீங்கு செய்வதென்றால் அதை கொன்றொழிப்பதுதான் ராஜபக்சேவின் சிந்தனை. அதைத்தான் பொன்சேக கைது மூலம் ராஜபக்சே நிரூபித்திருக்கிறார்.

இந்த போராட்டங்கள் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்த காலங்களில் தான் புலம்பெயர்ந்த தமிழ் உறவுகள் தம்முடைய கரங்களிலிருந்து தமக்கான நாடு வேண்டும் என, புலிகளே தம்முடைய அரசியல் அங்கீகாரம் என, தேசிய தலைவரே தங்களின் அதிபரென உலகெங்கும் அறிவித்தார்கள். தாம் வாழும் இடங்களிலெல்லாம் வட்டுக்கோட்டை தீர்மானத்தை ஆதரித்து வாக்கெடுப்பு நடத்தினார்கள். உலகின் எல்லா பகுதியிலும் தமக்கான தீர்வு தமிழீழ தாயகம் என்பதை உறுதிப்படுத்தி வாக்களித்தார்கள்.

உலக நாடுகளின் முன்னால் ராஜபக்சே அம்பலப்பட்டுப்போனான். தாம் நடத்திய மனித குல விரோத நாசகரப்போரை அவர் இனிமேல் மறக்க நினைத்தாலும் அது முடியாது. காரணம் இந்தப்போர் அவரை குற்றவாளியாக உலக நாடுகளுக்கு முன்னால் நிற்க வைத்திருக்கின்றது. ராஜபக்சே என்பவர் போர் குற்றவாளி மட்டுமல்ல, இன அழிப்பு குற்றவாளி என்பதும் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கின்றது. ராஜபக்சே அம்பலப்பட்டப்பின் உலக நாடுகள் தமிழீழ தேசிய தலைவரை மீண்டுமாய் திரும்பிப் பார்க்க தொடங்கியிருக்கின்றன. புலிகள் வெறும் போராளிகள் அல்ல. அவர்கள் தாயகத்தின் காவலர்கள், தமிழீழத்தின் கண்மணிகள், தாய் மண் காக்க உயிர்கொடை தரும் உத்தமர்கள் என்பதை தாமதாக புரிந்துக் கொண்டாலும் உலகம் சரியாக புரிந்து கொண்டது.

இப்போது தமிழீழத்தின் விடிவு கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் பனியைப் போல் விலகி சூரியன் தெரிய துவங்கியிருக்கிறது. உலக நாடுகளின் நடுவில் அவமானப்பட்ட ராஜபக்சே தமிழர்களை மட்டுமல்ல, சொந்த மக்களையும் ஈவு இரக்கமில்லாமல் படுகொலைச் செய்யும் ஒரு பாசிஸ்ட் என்பதை உலகம் இப்போது உணர்ந்திருக்கிறது. இதன்மூலம் சிங்கள பேரினவாத போக்கிற்கு உலக நாடுகள் இணைந்து முற்றுப்புள்ளி வைக்கத் தொடங்கியிருக்கிறது. அதன் தொடக்கமாக ஐரோப்பிய நாடுகள் ஆயத்த ஆடைக்கான அனுமதியை இலங்கை அரசுக்கு மறுத்திருக்கிறது.

இன்னும் பல்வேறு நாடுகள் இலங்கையின்மீது பொருளாதாரத் தடைவிதிக்க தருணம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது. இதுவே தமிழீழத்தின் முதல் வெற்றியாகும்.இதில் சிறப்பு என்னதென்றால் இலங்கையின் பாசிச அரசு எப்படியெல்லாம் தம்மை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டு தம்மையே இழக்கும் என்பதை ஒரு தொலைநோக்கோடு தேசிய தலைவர் உணர்ந்திருந்தார். அதோடு தமிழர்களின் இழப்பு என்பது தற்காலிகமானது என்பதை அவர் புரிந்து கொண்டிருந்த காரணத்தினால் முதலில் தமிழ்நாட்டு அரசியல் தலைவர்களை போராட்டம் நடத்தி இனப்படுகொலையை அம்பலப்படுத்துங்கள் என்று கேட்டுக் கொண்டார்.

தமிழ்நாட்டு அரசியல் இந்திய அரசியலாக இருக்கின்ற காரணத்தினால் அது தோற்றுப் போனது. பின்னர் புலம் பெயர்ந்த தம் சொந்த உறவுகளை களம் காண உத்தரவு பிறப்பித்தார். இது பெரும் வெற்றியைத் தந்தது. லண்டன் மாநகரமே மூச்சுத் திணறும் அளவிற்கு தமிழ் உறவுகள் குவிந்து தம்முடைய குமுறல்களை கொட்டினார்கள். சரத்பொன்சேக நிச்சயமாய் ராஜபக்சேவிற்கு எதிர்களம் அமைப்பார் என்பதை திட்டமிட்டார்கள். அதுவும் நிகழ்ந்தது. ராஜபக்சே வெற்றி பெறுவார் என்பதை உணர்ந்திருந்தார்கள். அதுவும் நிறைவேறியது. சரத்பொன்சேக கைது செய்யப்படுவார் என்பதை அறிந்திருந்தார்கள். அதுவும் நடைபெற்றது.

இப்போது ராஜபக்சேவிற்கு எதிராக சிங்கள இன மக்களே போர் முழக்கங்கள் எழுப்பப்போகிறார்கள். அதுவும் நடக்கத்தான் போகிறது. அப்போது ராஜபக்சேவை காப்பாற்ற இந்தியாவின் காங்கிரஸ் துரோக கும்பல் மற்றும் மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கும்பல் மட்டுமல்ல, உலக நாடுகளின் ஆட்சியாளர்களெல்லாம் ஒன்றிணைந்து கரம் உயர்த்தினாலும் ராஜபக்சேவை காப்பாற்ற முடியாது.

இந்துராம் இலங்கை ரத்தினா விருதை வாங்கி உலகெல்லாம் படம் போட்டுக் காட்டினாலும் ராஜபக்சேவை உலகம் ஒப்புக்கொள்ளாது. காரணம் அது சிங்கள மக்கள் தம்முடைய கொடுங்கோண்மை மிக்க ஆட்சியாளனுக்கு எதிராக நடத்த இருக்கின்ற போர். அப்போது வீழ்த்தப்படுவது ராஜபக்சே மட்டுமல்ல, சிங்கள பேரினவாதத்தின் அச்சாணி. இதன்மூலம் தமிழீழத்தின் தமிழ் தேசியத்தின் அடையாளம் உலகிற்கு உணர்த்தப்பட போகிறது.

சிங்கள மக்களே தமிழ் தேசியத்தை அங்கீகரித்து ஆதரவு தரப்போகிறார்கள். இதெல்லாம் நிகழப்போகிறது என்பதை நமது தேசியத் தலைவர் உணர்ந்திருந்தார். அதுவே இப்போது தமிழீழத்தின் வெற்றியாக காட்சி அளிக்கப்போகிறது. இனி யார் தடுத்தாலும், யார் நினைத்தாலும் இதை மாற்ற முடியாது.

சொர்க்கம் 2010 கண்காட்சியில் பேர்லின் இளையோர்களால் கவனயீர்ப்பு போராட்டம் – 2ம் நாள்

உலகலாவியரீதியில் பேர்லின் மாநகரில் நடைபெற்று முடிந்த உல்லாசத் துறைக்கான கண்காட்சியில் இரண்டாம் நாள் போராட்டமாக பேர்லின் வாழ் இளையோர்கள் சிறீலங்காவின் உல்லாசத் துறைக்கெதிரான பரப்புரையினில் ஈடுப்பட்டனர்.

அத்துடன் அங்கு வருகை தந்திருந்த பல்லின மக்கள் ஏற்கனவே தாங்கள் இவ் வருடம் சிறிலங்காவுக்கு செல்லும் விமானக்கட்டணம் மிக மலிவாக இருப்பதை சந்தேகத்துடன் அவதானித்ததாகவும், சிறிலங்கா அரசின் பொய்யான பரப்புரையை தாங்கள் நம்பமாட்டார்கள் என்றும் உறிதியாக கூறினார்கள்.

அதனைத் தொடர்ந்து 180 நாடுகளுக்கும் மேலாக கலந்துக்கொண்ட உலகில் மிகப் பெரிய சுற்றுலாப்பயணிகளுக்கான கண்காட்சி 2010இல் சிறிலங்காவின் கண்காட்சி நிலையத்தில் மிகவும் கணிசமான பார்வையாளர்களையே காணக்கூடியதாக இருந்தது.

பறிபோகும் தமிழ் தாயகம் இனம் புரியாமல் கனவில் நம்சமூகம்

வடக்குக் கிழக்கு, தமிழர் தாயகம். அது தமிழர்களின் கைகளில் இருக்கிறது என நம்பிக்கொண்டிருக்கிறோம். தமிழர்கள் ஆண்ட பூமி என சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறோம். மேற்குலக நாடுகளில் வாழும் பெரும்பாலான தமிழர்கள் வடக் குக் கிழக்கு இன்னமும் தமிழர் பிரதேச மாக இருக்கிறது என நம்பிக்கொண் டிருக்கின்றனர். தமிழர் பிரதேசங்கள் தமிழர்களின் கையை விட்டு போய்க்கொண் டிருக்கின்றன. என்பதை உணராத நிலை யில் தானே எங்களில் பலர் கனவுகளிலும் கற்பனைகளிலும் மிதந்து கொண்டி ருக்கிறோம்........?

கடந்த ஜனாதிபதித் தேர்தல் முடிவுக ளின் பின்னர் இலங்கை வரை படத்தில் சரத் பொன்சேகா வெற்றி பெற்ற பிரதே சங்களை பச்சை நிறத்திலும், மஹிந்த ராஜபக்ஷ வெற்றிபெற்ற இடங்களை சிவப்பு நிறத்திலும் அடையாளம் இட்டுக் காட்டியிருந் தார்கள்.

பச்சை நிறம் தீட்டப்பட்ட பகுதி கள் அனைத்தும் தமிழர் தாயகம் என்று எங் களில் பலர் பெருமைப் பட்டுக் கொண் டோம். அதற்கு ஒரு படி மேலே சென்ற சிலர் பச்சை நிறம் தீட்டப்பட்ட இடங் களை உள்ளடக் கியதே தமிழீழம் என் றும் பெருமை பேசிக்கொண்டோம்.

அப்போது வெளியான வரைபடத் தில் பச்சை வர்ணம் தீட்டப்பட்டு காட்டப் பட்டிருந்த வடக்குக் கிழக்கு பிரதேசத் தின் பெரும் பகுதிகள் இன்று தமிழர் களின் கைகளில் இல்லை என்பதை எங்க ளில் எத்தனை பேர் உணர்ந்திருக்கிறோம்?

மின்னாமல் முழங்காமல் தமிழர் பிர தேசங்கள் அபகரிக்கப்பட்டு வரு கிறன என்பதையும் அந்த இடங்க ளில் தமிழர் கள் இனிமேல் கால் வைக்க முடியாத வாறான கட்டமைப்புகள் சிங்களவர்க ளால் உருவாக்கப்பட்டு வருகின்றன என்பதை நாம் உணர்ந் திருக்கிறோமா? வடக்குக் கிழக்கு தமிழர் தாயகம், அந்த தமிழீழத்தை அடைந்தே தீருவோம். தமிழீழம் இல்லை என்றால் ஒரு துளி மண்ணும் வேண்டாம் என நாங்கள் மேற்குலக நாடுகளில் இருந்து வீரவச னம் பேசிக்கொண்டி ருக்கும் போது, எங்கள் முற்றங்கள் வேரோடும் வேரடி மண்ணோடும் பிடுங்கப்பட்டு வருகின்ற னவே. இந்த யதார்த்தங்களையும் புரிந்து கொண்டு செயற்படுங்கள் என்றுதான் நாங்கள் உங்களை மன்றாட்டமாகக் கேட்டு வருகிறோம்.

இதைச் சொல்லி வரும் துரைரத்தினம், நிராஜ் டேவிட் ஆகி யோர் சம்பந் தரின் நிகழ்ச்சி நிரலின் கீழ் செயற் படுகிறார் கள் என்று குற்றம் சாட்டு பவர்களும் உண்டு. சம்பந்தரின் நிகழ்சிநிரல் என்று ஒரு மண்ணாங்கட்டியும் எங்களிடம் இல்லை. எங்களின் நோக்கம் ஒன்றுதான். எங்கள் மண் பறிபோவதை தடுக்க வேண் டும். தமிழர் தாயகம் என்று நாங்கள் சொல் லும் இடங்களில் தமிழர் பிரதிநிதித் துவம் காக்கப்பட வேண்டும் என்பதைத் தவிர வேறு எந்த நோக்க மும் எங்களிடம் இல்லை. வேறு நோக்கங்களில் செயற்பட வேண்டிய அவசியமும் எமக்கு இல்லை.

தமிழர் பிரதேசங்களில் தமிழர்கள் தெரிவு செய்யப்பட வேண்டும் என்பதும் அவ்வாறு தெரிவு செய்யப்ப டும் தமிழர் கள், சிங்களப் பேரினவாத அரசுக்கு கைகட்டி சேவகம் செய்ப வர்களாக இல்லாமல், தமிழர்களின் உரிமையை நிலை நிறுத்தக்கூடிய தமிழர்களாக இருக்க வேண்டும் என்பதுமே எமது நோக்கம். அந் தத் தமிழர்கள் சம்பந்தராகவும் இருக்கலாம். அல்லது எந்தக் கந்தப்பராகவும் இருக்கலாம்.

தமிழீழம்தான் என்ற உறுதியோடு இருக்கும்போது வடக்குக் கிழக்குப் பிரதேசம் எங்கள் கைகளில் இல்லை என எங்கள் உணர்வுகளை மழுங் கடிக் கப் பார்க்கிறீர்களே எங்கள் கனவுகளை கலைக்கப்பார்க்கிறீர்களே என்று வெளி நாடுகளில் உள்ள ஒரு சிலர் என் மீது ஏவுகணை வீசு வீர்கள் என்றும் எனக்குத் தெரியும். ஆனால் அந்தக் கனவுகளுடன் மட்டும் என்னைப்போன்ற ஊடகவி யலா ளர்களால் வாழமுடியாது என்பதால் தான் யதார்த்தங்களையும் இடைக்கி டையே சொல்ல விழைகிறோம்.

முதலில் கிழக்கு மாகாணம் தமிழர் களின் கைகளில் இருக்கிறதா என்ப தைப் பார்ப்போம்.

திருகோணமலை

புள்ளிவிவரத் திணைக்களத்தின் விவரங்களின்படி திருகோணமலை மாவட் டத்தின் சனத்தொகை இனவிகி தாசார ரீதி யில் எவ்வாறு மாற்ற மடைந்து சென்றிருக் கிறது என்பதையும் இனி பார்ப்போம்.

1932ஆம் ஆண்டிலிருந்து சிங்கள வர்கள் கிழக்கு நோக்கிய நகர்வு களை மேற் கொள்ள ஆரம்பித்தனர். கல்லோயா திட்டம் முதல் 1977இல் ஆரம்பிக்கப் பட்ட துரித மகாவலி அபி விருத்தித் திட் டம்வரை கிழக்கு மாகா ணத்தில் சிங்க ளக் குடியேற்றங்களை இலக்கு வைத்து 24 குடியேற்றத் திட்டங்கள் இலங்கை அரசு களால் முன்னெடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

1950ஆம் ஆண்டுகளின் பின்னர் தமிழர்கள் வடக்குக் கிழக்குப் பிர தேசங்களை இணைத்து தமது அரசி யல் நகர்வுகளையும், அதன் பின்னர் வட கிழக்கு இணைந்த சுயாட்சிக் கோரிக்கை யையும் முன்வைத்து போராட ஆரம்பித் தனர். அப்போது சிங்கள ஆட்சியாளர்கள் வடக்கையும் கிழக்கையும் துண்டாடி கிழக்கை முழுமையாக சிங்கள மயப்படுத்த வேண் டும் என்ற திட்டத்தைத் துரிதப்ப டுத்த ஆரம் பித்தனர்.

சிங்களவர்களின் இந்த நகர்வை உணர்ந்து கொண்ட இலங்கை தமிழ ரசுக் கட்சி 1952ஆம் ஆண்டில் திரு கோணமலையில் தனது மாநாட்டை நடத்தியது. அத்துடன் அந்த மாநாட் டில் திருகோணமலையை தமிழர்களின் தலைநகராகவும் பிரகடனம் செய்தது.

திருகோணமலை தமது தலைநகர் என தமிழர்கள் பெருமையாக பேசிக் கொண்டிருக்க, மறுபுறத்தில் திருகோண மலையை தமது வசப்படுத்துவதற்காக சிங்கள தேசம் பாரிய செயற்றிட்டங் களை மேற்கொள்ள ஆரம்பித்தது. கந்தளாய், கல்லோயா, மகாஓயா, தீகவா பித் திட்டங்களை உருவாக்கி திருகோண மலை, அம்பாறை மாவட் டங்களில் சிங் களக் குடியேற்றங்களை உருவாக்கினர்.

கிழக்கு மாகாணத்தில் சிங்களக் குடி யேற்றங்களை உருவாக்கிய அதேவேளை, சிங்களவர்களின் சனத்தொகை கிழக்கில் அதிகரிக்கும் வகையில் திருகோணமலை மட்டக்களப்பு மாவட் டங்களின் எல்லை களிலும் மாற்றங்களையும் உருவாக்கினர்.

மட்டக்களப்பு மாவட்டம் எவ்வாறு பிரிக்கப்பட்டு திகாமடுல்ல (அம்பாறை) மாவட்டம் உருவாக்கப்பட்டது என்ப தைப் பின்னர் பார்ப்போம்.

திருகோணமலை மாவட்டம் முல் லைத்தீவு மாவட்டத்தின் கிழக்கு எல்லை யான தென்னமரவாடியிலிருந்து மட்டக் களப்பு மாவட்டத்தின் மேற்கு எல்லை யான வெருகல் ஆறு வரை யான நீண்ட கரையோரப் பிரதேசமாகும். இதன் தெற்கு எல்லையாக அனுராதபுரம், பொலன்ன றுவை மாவட்டங்கள் உள்ளன.

1827ஆம் ஆண்டில் திருகோணமலை மாவட்டத்தில் 250 சிங்கள வர்கள் மட் டுமே வாழ்ந்தனர். அப்போது தமிழர்கள் 15 ஆயிரத்து 663பேராக வும், முஸ்லிம்கள் 3 ஆயிரத்து 245 பேராகவும் காணப்பட்ட னர். இம் மாவட்டத்தின் மொத்த சனத் தொகையில் தமிழர்கள் 81.76 வீதமாகவும், முஸ்லிம்கள் 16.9 வீதமாகவும், சிங்கள வர்கள் 1.3 வீதமாகவும் காணப்பட்டனர்.

1921ஆம் ஆண்டில் தமிழர்களின் சனத்தொகை 54.4 வீதமாக வீழ்ச்சி யடைந்த அதேவேளை, முஸ்லிம்க ளின் சனத்தொகை 37.6 வீதமாகவும், சிங்க ளவர்களின் சனத்தொகை 4.4 வீதமாக வும் உயர்வடைந்திருந்தது.

1971 ஆம் ஆண்டில் எடுக்கப்பட்ட சனத்தொகை முடிவுகள் சிங்களக் குடி யேற்றம் மற்றும் முஸ்லிம் களின் சனத் தொகை அதிகரிப்பு என் பனவற்றை தெளிவாகக்காட்டியிருக் கிறது. அந்த ஆண்டின் குடித்தொகை மதிப்பீட்டின்படி திருமலை மாவட் டத்தில் தமிழர்கள் (71 ஆயிரத்து 749 பேர்) 38.1 வீதமாகவும் முஸ்லிம்கள் (59 ஆயிரத்து 924 பேர்) 31.8 வீத மாகவும், சிங்களவர்கள் (54 ஆயிரத்து 744 பேர்) 29.08 வீதமாகவும் காணப்பட்டனர்.

திருகோணமலை மாவட்டத்தில் 1.3 வீதமாக இருந்த சிங்களவர்கள் கடந்த ஆண்டில் குடித்தொகை மதிப்பீட்டின் படி 30 வீதமாகவும், 16 வீதமாக இருந்த முஸ்லிம்கள் 46.5 வீதமாகவும் உயர்வ டைந்திருக்கிறார்கள். 81.76 வீதமாக இருந்த தமிழர்கள் 23.5 வீதமாக வீழ்ச்சி யடைந்திருக்கிறார்கள்.

இந்த விவரங்களைப் பார்க்கும் உங்க ளுக்கு திருகோணமலை மாவட் டத்தில் பெரும்பான்மை இனமாக இருந்த தமிழர் கள் இன்று மூன்றாவது நிலைக்கு தள்ளப் பட்டிருக்கிறார்கள் என்ற யதார்த்தத்தை உணர்ந்து கொள்வீர்கள் என நம்புகிறேன். யுத்தம் காரணமாகவும் திருகோண மலை மாவட்டத்திலிருந்து தமிழர் கள் இடம்பெயர்ந்ததன் காரணமாக வும் இந்த வீழ்ச்சி ஏற்பட்டது. யுத்த அழிவு களால் ஏற்பட்ட இறப்புவீத அதிகரிப்பும் தமிழர்களின் சனத் தொகை வீழ்ச்சிக்கு மற்றுமொரு காரணமாகும்.

உலகில் முஸ்லிம்களின் சனத் தொகை பெருக்கத்தைப்போலவே கிழக்கு மாகா ணத்திலும் அவர்களின் சனத்தொகை வீதம் ஏனைய இனங்களை விட அதி கரித்து வருகிறது.

திருகோணமலை மாவட்டத்தில் பெரும் பான்மையாக இருந்த தமிழர்கள் இப் போது மூன்றாவது இடத்திற்கு வந்தி ருக்கிறார்கள். தமிழர்கள் பாரம்பரியமாக வாழ்ந்த பிரதேசங்கள் இப்போது சிங்களக் கிராமங்களாக மாற்றப்பட்டு அப்பிரதே சங்களுக்கு சிங்களப் பெயர்களும் சூட் டப்பட்டிருக்கின்றன.

சனத்தொகையில் மட்டுமல்ல, நிலப் பரப்பைக்கூட தமிழர்கள் திருகோண மலையில் இழந்துவிட்டார்கள். 2,728 சதுரகிலோ மீற்றரை கொண்ட திரு கோணமலை மாவட்டத்தில் 346 சதுர கிலோ மீற்றர் பிரதேசத்தில்தான் தற் போது தமிழர்கள் வாழ்ந்து வருகிறார்கள். திருகோணமலை மற்றும் ஈச்சிலம்பற்று, வெருகல் ஆகிய இடங்களை உள்ளடக் கிய இந்த 346 சதுர கிலோ மீற்றர் பிர தேசத்திற்குள்ளும் தற்போது சிங்களவர் களின் தொகை அதிகரித்து வருகிறது.

பூர்வீக தமிழ்ப் பிரதேசங்களான கந்த ளாய், கிண்ணியா, குச்சவெளி, தம்பல காமம் பகுதிகள் இப்பொழுது முற்றுமுழு தான சிங்களப் பிரதேசங்களாக மாற்றப் பட்டு விட்டன. அந்தப் பிரதேசத்தில் உள்ள சுமார் 240 தமிழ்க் கிராமங்களின் பெயர்கள் சிங்களப் பெயர்களாக மாற் றப்பட்டிருக்கின்றன. இதுதான் எமது தமிழீழத் தலைநகரின் இன்றைய நிலை. மட்டக்களப்பு

அடுத்து மட்டக்களப்பு மாவட்டத்தை பார்ப்போம். வெருகல் தொடக்கம் பாணமை வரையான பிரதேசங்கள் மட்டக்களப்பு மாவட்டத்திற்குள் உள்ளடக்கப்பட்டி ருந்த போதிலும், 1961ஆம் ஆண்டு நாவிதன்வெளி, சம்மாந்துறை, கல்முனை, சாய்ந்தமருது, காரைதீவு, நிந்தவூர், அட்டாளைச்சேனை, இறக்காமம், அக்க ரைப்பற்று, ஆலையடிவேம்பு, திருக்கோ வில், பொத்துவில் ஆகிய பிரதேச செய லகப்பிரிவுகளை மட்டக்களப்பு மாவட் டத்திலிருந்து பிரித்து மொனறாகலை, பதுளை, மாத்தறை மாவட்டங்களைச் சேர்ந்த சில பிரதேச செயலகப் பிரிவுகளை யும் இணைத்து திகாமடுல்ல மாவட் டம் (அம்பாறை) உருவாக்கப்பட்டது.

கிழக்கு மாகாணத்தை சிங்கள மயப் படுத்தும் திட்டத்துடனேயே திகாமடுல்ல மாவட்டம் உருவாக்கப்பட்டது. அதேபோன்று, மட்டக்களப்பு மாவட் டத்தின் வடக்குப் பக்கமாக உள்ள மன் னம்பிட்டி உட்பட பல தமிழ் கிராமங்கள் மகாவலி அபிவிருத்தித் திட்டத்தின் கீழ் சிங்களக் குடியேற்றங்கள் ஏற்படுத்தப் பட்டு பின்னர் அவை பொலன்னறுவை மாவட்டத்துடன் இணைக்கப்பட்டிருக் கின்றன. திருகோணமலையையும் மட்டக்களப்பையும் துண்டாடும் வகையில் வடமுனையிலிருந்து கிரான் வரையான பிரதேசங்களிலும், அதேபோன்று மேற்கு எல்லையான புல்லுமலை வடமுனை மற்றும் வடக்கு எல்லையான மாங்கேணி, வாகரை, பனிச்சங்கேணி, புனானை கிழக்கு, வட்டவான், மதுரங்கேணிக்குளம், கதிரவெளி, பால்சேனை, அம்பந்தனாவெளி ஆகிய கிராமங்களிலும் சிங்களக் குடியேற்றங்கள் ஏற்படுத்தப்பட்டு வருகின்றன. கிழக்கு மாகாணத்தில் மட்டக்களப்பை மட்டுமே தமிழர்கள் தக்கவைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால் அது கூட நிலைக்குமா என்பது சந்தேகமாகவே உள்ளது.

அம்பாறை

1961ஆம் ஆண்டு உருவாக்கப்பட்ட அம்பாறை மாவட்டத்தில் 1963 ஆம் ஆண்டில் முஸ்லிம்கள் 44 வீதமாகவும், சிங்களவர்கள் 29.3 வீதமாகவும், தமிழர் 25.2 வீதமாகவும் காணப்பட்டனர். ஆனால் 2007ஆம் ஆண்டு சிங்களவர்கள் 37.5 வீதமாக உயர்வடைந்திருக்கின்றனர். அதேவேளை, தமிழர்கள் 18.3 வீதமாகவும் முஸ்லிம்கள் 44 வீதமாகவும் வீழ்ச்சியடைந்துள்ளனர்.

இப்பொழுது சிங்கள மயமாக்கப்பட்டிருக்கும் பிரதேசங்கள் மீண்டும் தமிழர் கைகளுக்கு வரும் என சிலர் நம்பலாம். உலக நாடுகளில் இவ்வாறு ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட நிலங்கள் மீண்டும் மீட்கப்பட்டன என உங்களில் சிலர் ஆறுதல் சொல்லலாம். ஆனால் அந்த இனங்களுக்கு உலக நாடுகளில் இருந்த ஆதரவின் ஒரு வீதமாவது எமக்கு இருக்கிறதா என்ற யதார்த்தத்தையும் நாம் மனதில் கொள்ள வேண்டும். தற்போது போர் முடிவுக்கு வந்ததைத் தொடர்ந்து அபிவிருத்தி என்ற பெயரில் அம்பாறை, மட்டக்களப்பு மாவட்டங்களில் புதிய சிங்களக் குடியேற்றங்கள் ஏற்படுத்தப்பட்டு வருகின்றன என அண்மையில் முஸ்லிம் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் ஒருவர் தெரிவித்திருக்கிறார்.

தீகவாபி புனித பிரதேசத் திட்டம் மற்றும் உல்லாசப் பிரயாண அபிவிருத்தி ஆகியவற்றின் கீழ் அம்பாறை மாவட்டத்திலும் மட்டக் களப்பு மாவட்டத்தில் குடும்பிமலை பிரதேசத்திலும் (இலங்கை அரசு வைத்த பெயர் தொப்பிகல) மேற்கொள்ளப்பட்டு வரும் "அக்ரோ' வர்த்தக அபிவிருத்தித் திட்டத்தின் கீழும் சிங்களக் குடும்பங்கள் குடியேற்றப்பட்டு வருகின்றனர். மகாவலி அபிவிருத்திக் திட்டம், கெடா ஓயா திட்டம் உட்பட மேற்படி திட்டங்களின் கீழ் கிழக்கு மாகாணத்தில் ஒரு இலட்சம் சிங்களவர்களைக் குடியமர்த்துவதற்கு இலங்கை அரசு திட்டமிட்டுள்ளது. இதன்படி கிழக்கு மாகாணத்தில் சிங்களவர்களின் சனத்தொகையை 55 வீதமாக உயர்த்துவதற்கும் அரசு திட்டமிட்டுள்ளது.

இத்திட்டங்களை மஹிந்த அரசில் முக்கிய அமைச்சராக இருக்கும் ஜாதிக ஹெல உறுமய கட்சியைச்சேர்ந்த அமைச்சர் சம்பிக ரணவக்க மேற்கொண்டு வருகிறார். அரச காணிகள் அந்தந்த மாவட்டத்தில் உள்ள இன விகிதாசாரத்திற்கு ஏற்பவே பங்கிடப்பட வேண்டும் என காணிச்சட்டத்தில் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கின்ற போதிலும் திருகோணமலையில் கந்தளாய், அல்லை, மொரவேவ, முதலிக்குளம், பதவியா திட்டங்களின் கீழும் அம்பாறையில் கல்லோயா, பனல் ஓயா, அம்பலன் ஓயா திட்டங்களின் கீழும் நூறுவீதம் சிங்களவர்களே குடிமயர்த்தப்பட்டனர். இத்திட்டங்களைச் செயற்படுத்து வதற்கு வசதியாக திருகோணமலை, அம்பாறை மாவட்டங்களில் அரச அதிபர் மற்றும் மாவட்ட காணி ஆணையாளர் ஆகிய பொறுப்பு வாய்ந்த பதவிகளுக்கு சிங்கள வர்களே நியமிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

2006ஆம் ஆண்டு வடக்குக்கிழக்கு மாகாணம் பிரிக்கப்பட்டு கிழக்கு மாகாணம் தனி நிர்வாகத்தின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்ட பின்னர் கிழக்கு மாகாண நிர்வாக உயரதிகாரிகளாக மாகாண சபை நிர்வாகத்திலும் சரி, மாவட்ட செயலகங்களிலும் சரி, சிங்களவர்களே நியமிக்கப்பட்டு வருகின்றனர்.

கிழக்கு மாகாண ஆளுநராக நியமிக்கப்பட்டிருக்கும் றியல் அட்மிரல் மொஹான் விஜேவிக்கிரம, கிழக்கு மாகாண நிர்வாக உயர்மட்டத்திற்கு சிங்களவர்களையே நியமித்து வருகிறார். அவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் நிர்வாக சேவையைச் சேராத இராணுவ அதிகாரிகளாவர்.

திருகோணமலை மாவட்டத்தின் அரச அதிபராக மேஜர் ஜெனரல் ரஞ்சித் டி சில்வாவும், மாவட்ட புனர்வாழ்வு இணைப்பாளராக மேஜர்ஜெனரல் அமரடேவாவும், ஆளுநரின் செயலாளராக கப்டன் ஜெயசிங்கவும் நியமிக்கப்பட்டுள்ளனர். அதேபோன்று, கிழக்கு மாகாணசபை ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திரமுன்னணியின் கட்டுப்பாட்டில் இருப்பதால் ஆளுநரே சகல அதிகாரங்களையும் கொண்டவராகக் காணப்படுகிறார். முதலமைச்சர் வெறும் கைப்பொம்மையாகவே செயற்படு கிறார்.

கிழக்கு மாகாணசபையின் பிரதம செயலாளராக முன்னாள் திருகோணமலை அரச அதிபர் ரொட்றிக்கோ நெலுதெனிய நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறார். கிழக்கு மாகாண பொதுச்சேவை ஆணைக்குழுவின் செயலாளராக முன்னாள் மாத்தறை மாவட்ட அரச அதிபர் உடகே நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறார். அதேபோல, கிழக்கு மாகாணக் கல்வி அமைச்சின் செயலாளர் மற்றும் காணி அமைச்சின் செயலாளர்களாக சிங்களவர்களே நியமிக்கப்பட் டுள்ளனர். கிழக்கு மாகாணத்தில் உள்ள ஒரு ஆசிரியர், மாகாண செயலாளருக்கு ஒரு கடிதத்தை எழுது வதாக இருந்தால் சிங்களத்தில்தான் எழுத வேண்டும். இந்த அவலங்களுக்குக் காரணம் கிழக்கு மாகாண நிர்வாகம் சிங்களக் கட்சியான ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திர முன்னணியின் கைகளுக்கு சென்றதுடன், சிங்கள அரசின் கைபொம்மையான ஒருவர் மாகாண முதலமைச்சரானமையும்தான் என்பதை நாம் உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.

மாகாணசபைக்குப் பூரண அதிகாரம் இல்லாவிட்டாலும் கூட அந்த மாகாணசபை தமிழர்களின் கைகளை விட்டுச் சென்றதால் ஏற்பட்டிருக்கும் பாதிப்புகளை கிழக்கு மாகாண மக்கள் அனுபவித்து வருகின்றனர்.

அதனால்தான் சொல்லுகிறோம், மாகாண நிர்வாகமானால் என்ன நாடாளுமன்ற பிரதிநிதித்துவமானால் என்ன தமிழர் பிரதிநிதித்துவத்தை தமிழர்கள் ஒற்றுமையோடு செயற்பட்டு அதனைத் தக்கவைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

கிழக்கு மாகாணத்தில் தமிழர்கள் ஒற்றுமையாகச் செயற்பட்டால் மட்டுமே எதிலும் வெற்றிபெற முடியும். அது எதிர்வரும் பொதுத் தேர்தலுக்கும் பொருந்தும்.

இதை வாசித்த உங்களில் சிலர் கிழக்கு மாகாணம்தானே பறி போயிருக்கிறது, வடமாகாணம் எங்கள் கைகளில்தானே இருக்கிறது என பெருமிதம் அடையலாம். ஆனால் வடமாகாணத்தின் பல பகுதிகளும் இன்று எங்கள் கைகளில் இல்லை என்பதுதான் யதார்த்தம்.